Worki stomijne firmy Coloplast - system SenSura Mio CONVEX jednoczęściowy worek stomijny Pamiętaj, że decydując się na produkty firmy Coloplast, nie możesz łączyć ich z produktami innej marki podczas realizacji jednego wniosku. Prawidłowo zamontowany worek stomijny jest szczelny i nie przepuszcza żadnych zapachów. Dzięki specjalnym filtrom węglowym nie jesteśmy się w stanie zorientować, że w naszym otoczeniu przebywa stomik. Czy ze stomią można pracować? Jak najbardziej możliwy jest powrót do aktywności zawodowej ze stomią. Należy jednak unikać pracy AB01 pasek podtrzymujący worek stomijny 100cm SALTS. Cena za 1szt. - 32.67zł. Zakup z refundacją NFZ. Zakup z dopłatą PFRON, fundacją, MOPS. Zapytaj naszego konsultanta, jeśli masz wątpliwości dotyczące produktu lub finansowania zakupów. Pasek podtrzymujący sprzęt stomijny AB01 100cm SALTS - Wyższe Poczucie Bezpieczeństwa i Komfortu. W wyszczególnionych przez nas podkategoriach mieszkańcy miasta Warszawa odnajdą: worki stomijne Coloplast, Dansac czy Convatec, w tym worek stomijny jednoczęściowy oraz worki stomijne dwuczęściowe, akcesoria do stomii oraz kosmetyki do pielęgnacji takie jak pasty uszczelniające, neutralizatory zapachu i chusteczki do pielęgnacji 1-częściowy worek stomijny, otwarty Opieka stomijna Instrukcja użycia Należy uważnie przeczytać poniższe instrukcje. 23327919 Version 1 Logo Coloplast jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Coloplast A/S. Wszelkie prawa zastrzeżone.© 2021-08-23 Przeznaczenie Worek stomijny jest przeznaczony do zbierania treści ze stomii. Ponadto zmiana klimatu może wiązać się z wystąpieniem biegunki. W takiej sytuacji również przydatny będzie worek odpuszczalny (rzadsza wymiana worka to mniejsze ryzyko podrażnień skóry). Jeżeli podróżujesz samolotem, to pakując sprzęt stomijny podziel go na 2 części. Większą partię włóż do bagażu rejestrowanego. Worek jednoczęściowy, z możliwością odpuszczania treści należy zmieniać co drugi dzień, pod warunkiem dobrej jego żywotności na skórze, czyli braku podciekania treści pod przylepiec. Taki worek należy opróżniać tak często w ciągu doby, jak narzuca to rytm wypróżnień. IfRAR10. Witam wszystkich serdecznie, Mam 25 lat. Z racji pojawiającej się na papierze toaletowym krwi udałem się prywatnie do proktologa. W połowie września w badaniu per rectum, a później endoskopowym (REKTOSKOPIA) zdiagnozowano u mnie hemoroidy 1/2 st. W badaniu napisano, iż "na oglądanym odcinku błona śluzowa jelita bladoróżowa o prawidłowym rysunku naczyniowym". W międzyczasie profilaktycznie przeprowadziłem serię badań tj. badanie ogólne i posiew MOCZU; badanie ogólne i posiew KAŁU; badanie KAŁU w kierunku lamblii i pasożytów(x3); badanie mykologiczne KAŁU (grzyby). Wszystkie wyniki były W NORMIE czyli nie znaleziono niczego złego. W przeciągu 2,5 miesiąca zrobiłem sobie również dwa razy MORFOLOGIĘ, której wyniki były następujące: Wrzesień 2012: Hematokryt: 41 norma: 40-54 Krwinki czerwone: norma: Hemoglobina: norma 14-18 Krwinki białe: norma 4-10 Listopad 2012: Hematokryt: 44 norma: 40-54 Krwinki czerwone: norma: Hemoglobina: norma 14-18 Krwinki białe: norma Poziom OB na poziomie: 3 Miałem również wykonane USG JAMY BRZUSZNEJ, w którym napisano "duże naczynia jamy brzusznej prawidłowej szerokości. Nie stwierdzam powiększonych węzłów chłonnych w jamie brzusznej. ŚCIANY JELITA CIENKIEGO I GRUBEGO PRAWIDŁOWE" Wypisałem to wszystko, ponieważ od 2 miesięcy cierpię z powodu częstych i obfitych gazów, które występują bardzo różnie (czasami nawet podczas jedzenia lub na czczo po przebudzeniu). Od czasu do czasu zdarza mi się oddać ołówkowaty stolec (szerokość małego palca), który zazwyczaj następuję jednak tuż po normalnym, 2,5 centymetrowym (czyli najpierw ten wiekszy normalny, a potem dwa cienkie). Cieńszy stolec zdarza się średnio 1/3 tygodnie, gazy są cały czas. Poza tym nie mam biegunek ani zaparć (toaleta raz dziennie, codziennie). Od czasu do czasu pojawia się ta nieszczęsna krew z (mam nadzieję) hemoroidów. Martwią mnie bardzo te gazy i co prawda sporadyczne (ale jednak) ołówkowate stolce,a cały strach potęguje we mnie ta powracająca krew. Czy przy takich wynikach,a przede wszystkim wynikach MORFOLOGII, REKSTOSKOPII i USG, możliwym jest abym ja lub któryś z tych dwóch dotychczas diagnozujących mnie lekarzy (PROKTOLOG I GASTROENTEROLOG) przeoczył jakieś zmiany nowotworowe w jelicie? Czy naprawdę nadmierna ilość gazów i te sporadycznie cienkie stolce mogą być objawem raka jelita grubego? Czy przy tych wynikach mądrym będzie poddanie się ostatecznie kolonoskopii? Pozdrawiam serdecznie Tomek Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 08:24 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 9 minut Kamienie w woreczku żółciowym rozpoznaje się u 20 proc. czterdziestolatek. Osoby, u których stwierdzono tę chorobę, często przeżywają dylemat: zdecydować się na operację czy lepiej nie operować. Bo z jednej strony pęcherzyk żółciowy odgrywa w trawieniu ważną rolę. Z drugiej – organizm dobrze sobie radzi bez niego. Jakie jest najlepsze wyjście? Alliance Images / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Kamienie w woreczku żółciowym — objawy Kamienie w woreczku żółciowym — postępowanie Kamienie w woreczku żółciowym — diagnoza Leczenie kamieni w woreczku żółciowym Usuwanie kamieni z woreczka żółciowego Dieta po usunięciu kamieni z woreczka żółciowego Kamień w przewodzie Uciec od operacji Operacja pęcherzyka żółciowego – cena Czasem lepiej wyciąć, choć nie boli Kamienie żółciowe to złogi powstałe z kryształków cholesterolu i soli żółciowych Kamica żółciowa częściej występuje u kobiet. Nie bez znaczenia są uwarunkowania genetyczne — kamienie pojawiają się u osób, które w rodzinie miały przypadki tej choroby Początkowo objawy kamicy żółciowej mogą być łatwe do przegapienia — to przede wszystkim dyskomfort trawienny po posiłkach. Jeśli jednak kamień zablokuje odpływ żółci, dolegliwości nasilają się (silny ból, wymioty, nudności) Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Pęcherzyk żółciowy, popularnie nazywany woreczkiem, magazynuje żółć wyprodukowaną w wątrobie, potrzebną do trawienia tłuszczów. Podczas posiłków jest ona transportowana drogami żółciowymi z woreczka do dwunastnicy, gdzie zaczynają się procesy trawienne. W czasie tej wędrówki u niektórych osób nie wiadomo dokładnie, dlaczego wytrącają się kryształki cholesterolu i soli żółciowych, które zbijają się w grudki, tworząc złogi żółciowe (kamienie). Najczęściej mają one skład mieszany, ale zdarzają się jednorodne, np. tylko z kryształków cholesterolu. Mogą być drobne jak ziarnka piasku, grochu albo wielkości włoskiego orzecha. Kamica żółciowa to kobiecy problem – złogi 2-3 razy częściej tworzą się u pań niż u mężczyzn. Dopiero po 70. roku życia szanse u obu płci się wyrównują. Obserwuje się skłonność genetyczną do choroby. Jeśli rodzice albo dziadkowie cierpieli na tę dolegliwość, jest duże prawdopodobieństwo, że i ciebie nie ominie. Kamienie częściej tworzą się u osób otyłych, ale również u tych, które stosują głodówki czy drastyczne diety odchudzające oraz z chorobami metabolicznymi, np. cukrzycą. Bardziej zagrożone są panie, które rodziły, zażywają hormonalne środki antykoncepcyjne czy stosują terapię hormonalną. To wpływ hormonów płciowych na tworzenie się złogów. Kamienie w woreczku żółciowym — objawy Kamienie luźno spoczywające w pęcherzyku zwykle nie dają o sobie znać. Wtedy dowiadujemy się o nich przypadkowo, robiąc kontrolne badanie USG jamy brzusznej, gdy chcemy sprawdzić stan nerek czy wątroby. Czasem jednak podrażniają błonę śluzową woreczka, zaburzając jego pracę. Czujemy wówczas dyskomfort w jamie brzusznej, odbijanie, wzdęcia. Niektórzy skarżą się na uczucie pełności czy gniecenia w okolicy prawego podżebrza lub w nadbrzuszu. Wszystko to mogą być sygnały, że woreczek szwankuje. Wystarczy zjeść coś tłustego lub ciężkostrawnego albo po prostu za dużo i problem gotowy. Dolegliwości zwykle same mijają. Problem zaczyna się wtedy, gdy kamień czasowo zablokuje odpływ żółci z pęcherzyka do dróg żółciowych. Wtedy nagle łapie cię silny ból (kolka) w nadbrzuszu pod prawym łukiem żebrowym, który może promieniować do pleców i prawej łopatki, nawet do szyi i obojczyków. Zwykle towarzyszą mu nudności, czasami wymioty. Atak trwa od 10 minut do 3 godzin. Zwykle dochodzi do niego na skutek błędu dietetycznego, np. po obfitej kolacji, ale może też nie mieć związku z jedzeniem. Szukasz placówki, w której można usunąć kamienie z woreczka żółciowego? Zapoznaj się z ofertami klinik w Twojej okolicy. Dalsza część artykułu pod materiałem wideo. Kamienie w woreczku żółciowym — postępowanie Jeżeli napady bólu przedłużają się, zwłaszcza ponad 5 godzin, wówczas istnieje duże prawdopodobieństwo, że w wyniku zatkania przez kamień przewodu pęcherzykowego rozwinął się ostry stan zapalny pęcherzyka. Wtedy zwykle do dolegliwości bólowych dołączają się wymioty, wzdęcia, dreszcze i gorączka. W wyniku zablokowania odpływu żółci w woreczku gromadzi się coraz więcej płynu zapalnego. Pęcherzyk powiększa się, jest napięty i twardy. Ponieważ barwniki żółciowe są systematycznie wchłaniane do krwi, w końcu w woreczku pozostaje wodnisty płyn. Taki stan określany jest przez specjalistów jako wodniak pęcherzyka żółciowego. Jeśli dojdzie do zakażenia jego treści, tworzy się w nim ropniak. Ostre zapalenie pęcherzyka może prowadzić do zapalenia dróg żółciowych, zapalenia trzustki i otrzewnej, dlatego dolegliwości nie wolno lekceważyć. Jeżeli napad kolki utrzymuje się dłużej niż 3 godziny, trzeba natychmiast wezwać pogotowie. Kamienie w woreczku żółciowym — diagnoza Już na podstawie klasycznych objawów, charakterystycznego bólu i powiększonego pęcherzyka, który daje sprężysty opór pod wpływem ucisku, lekarz rozpoznaje stan zapalny. Ale rozstrzygającym badaniem jest USG jamy brzusznej. Pozwala ocenić wielkość pęcherzyka i grubość jego ścian, lokalizację i wielkość kamieni oraz drożność przewodów żółciowych. W ponad 95 proc. przypadków udaje się wykryć nawet najdrobniejsze złogi (im większa rozdzielczość aparatu, tym dokładniejsze badanie). Obraz może być "nieczytelny" w przypadku dużej otyłości czy gdy w jelitach zgromadzi się duża ilość gazów. Ważne dla postawienia diagnozy są też badania laboratoryjne, tzw. próby wątrobowe. Tak popularnie mówi się o badaniu poziomu enzymów wątrobowych we krwi. W kamicy bez powikłań zwykle utrzymują się w normie. Normy mogą się nieznacznie różnić między sobą – zależą od aparatury i odczynników użytych do analizy. U osób z zapaleniem pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych stwierdza się wzrost wskaźników biochemicznych (np. bilirubiny i fosfatazy zasadowej) oraz zwiększa się liczba leukocytów we krwi. Aby rozstrzygnąć o obecności kamieni w woreczku żółciowym, konieczne są specjalistyczne badania. Jeżeli podejrzewasz u siebie takie schorzenie, jeszcze dziś umów się na USG jamy brzusznej. Badanie wykonasz w szybkim terminie, w wielu miastach na terenie całego kraju. Jeśli lekarz ma trudności ze zlokalizowaniem kamieni lub podejrzewa nowotwór pęcherzyka żółciowego, trzeba jeszcze zrobić tomografię komputerową. Leczenie kamieni w woreczku żółciowym Leczenie kamicy zależy od objawów choroby, umiejscowienia złogów i ewentualnych powikłań. Jeśli kolki przytrafiają się sporadycznie i nie są silne, można ratować się środkami rozkurczającymi oraz żółciopędnymi i przeciwzapalnymi z sylimaryną albo innymi preparatami ziołowymi o podobnym działaniu. Ulgę przynosi napar z dziurawca, mięty lub po prostu szklanka przegotowanej ciepłej wody z cytryną lub sokiem z żurawin bez cukru. Ale trzeba liczyć się z tym, że to pomaga tylko doraźnie, nie lecząc choroby. Zwykle jest tak, że jeżeli ktoś miał atak, z dużym prawdopodobieństwem ataki będą się powtarzały, nawet wtedy, gdy będzie się unikało tłustych potraw. Jeśli "złogi siedzą w pęcherzyku cicho", zwykle kamicy się nie leczy. Ale gdy powodują dyskomfort lub napady kolki, lepiej usunąć pęcherzyk, zanim dojdzie do powikłań, np. zapalenia czy przemieszczenia się kamienia do przewodu żółciowego. Operację wykonuje się natychmiast w przypadku wodniaka lub ropniaka woreczka. Ostre zapalenie najpierw próbuje się wyleczyć za pomocą silnych środków rozkurczowych, przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Dopiero po usunięciu stanu zapalnego proponuje się zabieg. Czasem jednak trzeba operować w stanie ostrym, a to grozi komplikacjami. Wspierająco na organizm w przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego i kamicy żółciowej działa LiverDetox - suplement diety Doctor Life dostępny na Medonet Market w atrakcyjnej cenie. Szybkiej wizyty u specjalisty wymaga pojawienie się żółtaczki (zażółcenie skóry lub spojówek), gdyż świadczy to o zaburzeniach pracy wątroby. Jeżeli nie jesteś przekonany, czy obecność kamieni w woreczku żółciowym może być twoim problemem, umów się na telekonsultację online u internisty. Uzyskasz tam odpowiedzi na swoje problemy oraz dowiesz się, jak powinno wyglądać dalsze leczenie. Usuwanie kamieni z woreczka żółciowego Wybór metody, jaką będzie usuwany pęcherzyk, zależy od zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia. Laparoskopię stosuje się w pęcherzykach „łatwiejszych”, kiedy lekarz nie spodziewa się żadnych komplikacji ani powikłań mogących wystąpić w czasie operacji. Natomiast nie stosuje się tej metody w operacjach wykonywanych ze wskazań nagłych, np. w stanie ostrego zapalenia woreczka, ani u osób bardzo otyłych, gdy tusza mogłaby uniemożliwić dotarcie narzędzi do chorego pęcherzyka. Metoda laparoskopowa polega na wykonaniu czterech niewielkich nacięć skóry na brzuchu, przez które wprowadza się instrumenty. Operację zaczyna się od wypełnienia powietrzem jamy otrzewnej. Powłoki brzuszne unoszą się, brzuch robi się jak balon – dzięki temu lekarz może obserwować pole operacyjne i manipulować instrumentami. Tętnice i przewód pęcherzykowy zamyka się specjalnymi klipsami (nie podwiązuje się jak przy tradycyjnej operacji). Następnie pęcherzyk wycina się i usuwa. Metodę tradycyjną stosuje się w ostrych stanach związanych z kamieniami w woreczku żółciowym. Polega ona na jednym cięciu pod prawym łukiem żebrowym. Dieta po usunięciu kamieni z woreczka żółciowego Zanim układ pokarmowy przyzwyczai się do nowej sytuacji (żółć płynie bezpośrednio z wątroby do dwunastnicy), przez 4-6 tygodni trzeba wybierać potrawy lekko strawne (gotowane, duszone, pieczone, bez sosów i dodatku tłuszczu), chude mięso, ryby i nabiał, wędliny drobiowe, jeść 4-5 posiłków w małych porcjach i pić 2,5 l wody. Z owoców dozwolone są np. jabłka i gruszki bez skórki, banany, truskawki, maliny, melony, brzoskwinie, cytrusy. Warto pić kompoty, bo są najlepiej przyswajane przez organizm. Trzeba unikać warzyw wzdymających, surowej cebuli, majonezu, mocnej kawy, produktów gruboziarnistych. Potem można stopniowo wzbogacać jadłospis, obserwując, jak zachowuje się organizm. Większość osób po usunięciu pęcherzyka wraca do normalnej diety. Przy problemach z woreczkiem żółciowym można korzystać z owoców głogu, z których przygotujesz np. herbatkę. Suszone owoce głogu kupisz na Medonet Market. Kamień w przewodzie Jeśli lekarz przypuszcza, że kamień z pęcherzyka przedostał się do dróg żółciowych (kamienie rzadko tworzą się tam pierwotnie), dla potwierdzenia diagnozy przeprowadza się badanie zwane endoskopową cholangiopankreatografią wstępującą (ECPW). Lekarz wprowadza przez usta endoskop (do miejsca, gdzie drogi żółciowe uchodzą do dwunastnicy) i po podaniu kontrastu na ekranie obserwuje przewód żółciowy. Jeśli wstępne rozpoznanie zostanie potwierdzone, tą samą drogą wprowadza się koagulator (elektryczny nóż chirurgiczny), którym nacina się zwieracz dróg żółciowych. Jego ujście gwałtownie się rozszerza i małe kamienie same wpadają do dwunastnicy, większe wyjmuje się za pomocą specjalnego koszyczka, czasem trzeba je rozkruszyć. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Jeśli nie ma komplikacji, trwa ok. pół godziny. Od razu przynosi ulgę, zmniejszając dolegliwości bólowe, ale nie rozwiązuje problemu, bo kolejne kamienie mogą zablokować drogi żółciowe. Dlatego po ustąpieniu zapalenia trzeba jeszcze usunąć pęcherzyk z kamieniami. W sporadycznych sytuacjach kamienie z dróg żółciowych usuwa się operacyjnie. Uciec od operacji Niektóre osoby, aby uniknąć operacji, próbują rozpuszczania kamieni w woreczku żółciowym za pomocą preparatów doustnych (można kupić w niektórych sklepach zielarskich i ze zdrową żywnością). Większość lekarzy podchodzi jednak do tego typu terapii sceptycznie. Kamienie rozpuszczają się powoli, więc leczenie trwa miesiące, a nawet lata. Ponadto udaje się rozpuścić tylko małe złogi cholesterolowe bez zwapnień, i to nie u wszystkich. Jeśli kuracja się powiedzie, nie ma gwarancji, że nie utworzą się nowe kamienie. U 10-15 proc. osób nowe złogi tworzą się w ciągu roku, u 50 proc. po 5 latach od zakończenia kuracji. Z kolei kruszenie kamieni za pomocą fali ultradźwiękowej (wytwarzana przez specjalne urządzenie kierowana jest na pęcherzyk żółciowy i znajdujące się w nim złogi) grozi poważnymi powikłaniami (kawałek kamyka może utkwić w przewodzie żółciowym i wywołać bolesną kolkę, żółtaczkę mechaniczną, zapalenie trzustki). Dlatego chirurdzy są przeciwni stosowaniu tej metody. Operacja pęcherzyka żółciowego – cena Czasem lepiej wyciąć, choć nie boli Najwięcej wątpliwości budzi kwestia, co robić, gdy pęcherzyk pełen złogów nie daje żadnych dolegliwości. Zwolennicy chirurgicznego leczenia kamicy bezobjawowej wysuwają argument, że u części osób z czasem choroba da o sobie znać i wtedy może grozić powikłaniami, więc lepiej do tego nie dopuścić, zawczasu usuwając pęcherzyk. Przeciwnicy twierdzą, że 80 proc. osób przez całe życie nie będzie miało kolki, więc nie warto operować. Brakuje dowodów naukowych na to, że przewlekła kamica prowadzi do raka pęcherzyka. Taką hipotezę można wysnuć na podstawie danych statystycznych. Dlatego chirurdzy czasem sugerują usunięcie pęcherzyka, mimo że nie boli. Wskazaniem do operacji jest cukrzyca typu 2 (sprzyja stanom zapalnym) oraz stwierdzenie w badaniu USG zgrubiałych ścian pęcherzyka (może to świadczyć o przewlekłym stanie zapalnym, który czasem prowadzi do rozwoju nowotworu). Ponadto wskazaniem są niektóre choroby z autoagresji, planowana transplantacja narządów, operacja kardiochirurgiczna czy dializy. Operację zaleca się pacjentom z pęcherzykiem porcelanowym (sole wapnia odkładają się w ścianie woreczka) ze względu na duże zagrożenie rakiem pęcherzyka oraz z dużymi kamieniami (powyżej 3 cm), gdyż w badaniach populacyjnych też wykazano u tych osób większe ryzyko rozwoju choroby nowotworowej. Profilaktyczne usunięcie pęcherzyka powinno się rozważyć także wtedy, gdy w bliskiej rodzinie zdarzały się choroby nowotworowe dróg żółciowych. kamienie w woreczku żółciowym kamienie żółciowe układ pokarmowy choroby układu pokarmowego żółć pęcherzyk żółciowy Pęcherzyk żółciowy (woreczek żółciowy) - jakie są objawy chorób? Najpopularniejszym schorzeniem pęcherzyka żółciowego jest kamica. Tę chorobę i dolegliwości z niej wynikające zna bardzo wiele osób. Ale na tym nie kończą się... Kolka wątrobowa (żółciowa) Kolka wątrobowa (żółciowa) objawia się nagłym i bardzo silnym bólem pod żebrami, trwającym nawet kilka godzin. Jest to następstwo zaburzonej pracy woreczka... Kazimierz Janicki Operacja woreczka żółciowego - ile kosztuje? Wskazania i przebieg Obecność kamieni w woreczku żółciowym jest wskazaniem do operacji. Tę coraz częściej przeprowadza się metodą laparoskopową. Jakie objawy świadczą o kamicy... Olga Szymkowiak Kasza w woreczku jest najlepsza. Czy na pewno? Warto przestawić się na kaszę sypką, pakowaną luzem. Dlaczego? Gotowanie plastikowych woreczków nie jest najlepszym rozwiązaniem. Za sprawą wysokiej temperatury,... PAP Pęcherzyk żółciowy Pęcherzyk żółciowy Kamienie w woreczku Czy to kamień żółciowy? Lek. Robert Gradzik Żywienie w kamicy żółciowej Kamica żółciowa powstaje na skutek wytrącania się złogów w obrębie dróg żółciowych: w pęcherzyku żółciowym oraz w przewodach zewnątrz- i wewnątrzwątrobowych. Katarzyna Wolnicka Zapalenie dróg żółciowych Zapalenie dróg żółciowych to dolegliwość, która charakteryzuje się zaleganiem żółci w przewodach wewnątrz wątroby. Przyczyną schorzenia są drobnoustroje... Mogą być sygnałem świadczącym o raku trzustki. Nowe ustalenia naukowców Chorzy na raka trzustki niemal sześć razy częściej mają wykrywane kamienie żółciowe w ciągu roku przed diagnozą nowotworu, niż osoby bez raka trzustki –... PAP Po czym poznać, że twoja wątroba jest na wykończeniu? [INFOGRAFIKA] Wątroba to jeden z najbardziej zapracowanych naszych organów. Metabolizuje, filtruje, usuwa toksyny, wspomaga odporność, a do tego magazynuje wiele niezbędnych... Procedura wymiany dwuczęściowego sprzętu stomijnego Jakość życia pacjentów po operacji wyłonienia stomii w znacznym stopniu zależy do właściwego jej zabezpieczenia. Optymalne zabezpieczenie stomii dwuczęściowym sprzętem stomijnym powinno spełniać następujące warunki: całkowita szczelność dla gazów oraz treści jelitowej lub moczu całkowita izolacja wydalanej treści od rany pooperacyjnej skuteczna ochrona skóry wokół stomii zapewnienie pacjentowi maksymalnego poczucia bezpieczeństwa Szczególną zaletą dwuczęściowego sprzętu stomijnego jest możliwość przyklejenia płytki na kilka dni. Dzięki temu unika się drażnienia skóry przez częste odklejanie przylepca. Sprzęt dwuczęściowy zapewnia pewniejsze zabezpieczenie stomii. CEL PROCEDURY Prawidłowa wymiana sprzętu dwuczęściowego z zachowaniem kolejności działań połączona z edukacją pacjenta. ZAKRES DZIAŁANIA Pacjenci z wyłonioną stomią jelitową lub moczową. ODPOWIEDZIALNOŚĆ Pielęgniarka lub opiekun medyczny z uprawnieniami do opieki stomijnej - jest odpowiedzialna za: prawidłową wymianę dwuczęściowego sprzętu stomijnego przygotowanie sprzętu oraz potrzebnych akcesoriów pomocniczych przekazywanie informacji w sposób jasny i zrozumiały dla pacjenta zapewnienie życzliwej atmosfery oraz intymności w czasie wymiany sprzętu PRZYGOTOWANIE POMIESZCZENIA/ w zależności od warunków danego oddziału / sala chorych, gabinet zabiegowy, łazienka lusterko /umieszczone na stałe lub przenośne/ dostęp do bieżącej ciepłej wody kozetka PRZYGOTOWANIE SPRZĘTU STOMIJNEGO I DODATKOWYCH MATERIAŁOW POMOCNICZYCH sprzęt dwuczęściowy składający się z płytki i odpowiedniego rodzaju worka akcesoria do pielęgnacji skóry wokół stomii nożyczki długopis miarka do stomii gaza, ręcznik papierowy, papier toaletowy rękawiczki kosz na odpady medyczne PRZYGOTOWANIE PACJENTA Pielęgniarka/ opiekun medyczny- informuje pacjenta o potrzebie wymiany sprzętu stomijnego i uzgadnia z nim czas i miejsce. PRZEBIEG PROCEDURY Pielęgniarka: ocenia bieżące możliwości psychofizyczne pacjenta w zakresie możliwości wykonywania wymiany worka oraz przyswajania wiedzy uwzględniając: dobę pooperacyjną stan psychiczny stopień świadomości wiek aktywność fizyczną percepcję wzrokową sprawność manualną przygotowuje odpowiedni zestaw dwuczęściowy zakłada rękawiczki ustala pozycję ciała jaką przyjmie pacjent w trakcie wymiany sprzętu stomijnego /leżąca, siedząca, stojąca/ i pomaga przyjąć wybraną pozycję odsłania brzuch o ile jest taka potrzeba opróżnia worek stomijny / dotyczy to rodzaju worka- ileo i uro/ ze zgromadzonej treści jelitowej lub moczu gdy jest to możliwe oraz gdy istnieje taka potrzeba udostępnia pacjentowi lusterko celem uzyskania lepszej widoczności stomii delikatnie, zaczynając od górnej części, odkleja palcami jednej ręki zużytą płytkę , przytrzymując jednocześnie palcami drugiej ręki skórę tak aby uniknąć jej nadmiernego pociągania; dodatkowo używa chusteczki/gaziki zmywające które ułatwiają i zmniejszają ból skóry przy usuwaniu płytki zużyty sprzęt wyrzuca do kosza na odpady medyczne gazą wyciera resztki kału, śluzu z powierzchni śluzówki stomii oraz skóry wokół niej i wyrzuca zużyty materiał do kosza na odpady medyczne zmywa skórę wokół stomii oraz śluzówkę stomii za pomocą gazy, ciepłej wody oraz mydła ręcznikiem papierowym delikatnie osusza skórę i stomię przykłada miarkę do stomii aby odrysować odpowiedni kształt nożyczkami wycina w miarce otwór w przybliżeniu odpowiedni do wielkości i kształtu stomii przykłada szablon do stomii i sprawdza czy nie trzeba nanieść poprawek przykłada miarkę z ostatecznie opracowanym szablonem do płytki i długopisem odrysowuje wzór nożyczkami wycina otwór w płytce jeszcze raz osusza skórę wokół stomii stosując chusteczki/gaziki z płynem ochronnym przygotowuje powierzchnię skóry do przyklejenia woreczka zdejmuje papier lub folię zabezpieczającą część przylepną płytki zabezpiecza okolicę stomii pastą uszczelniająco – gojącą: pierwsza wersja: wyciska wianuszek pasty wokół śluzówki stomii bezpośrednio z tubki wilgotnym palcem modeluje pastę tak aby dotykała do śluzówki stomii czeka do momentu zgęstnienia pasty, około 2-3 minuty druga wersja: wyciska wianuszek pasty bezpośrednio na płytkę, wokół wyciętego otworu wilgotnym palcem modeluje pastę przesuwając ją w kierunku brzegu otworu czeka do momentu zgęstnienia pasty, około 2-3 minuty przykleja płytkę do lekko naciągniętej skóry wokół stomii dociska palcem powierzchnię płytki między śluzówką stomii a pierścieniem przygotowuje odpowiedni rodzaj worka, końcówkę worka ileo zapina odpowiednią zapinką, w worku uro zamyka kranik dopina do płytki odpowiedni rodzaj worka prosząc jednocześnie pacjenta o napięcie powłok brzusznych; dużym ułatwieniem jest posmarowanie wystającej części pierścienia płytki chusteczką/gazikiem zmywającym pociągając delikatnie worek w dół sprawdza czy jest on prawidłowo przypięty zasłania pacjentowi brzuch zdejmuje rękawiczki i wyrzuca je do kosza na odpady medyczne wykonuje higieniczne mycie rąk uzupełnia dokumentację pacjenta ALGORYTM POCHODZI Z PODRĘCZNIKA DLA PIELĘGNIAREK "PODSTAWY PIELĘGNIARSTWA TOM 2 " Stomia, inaczej stomia wydalnicza to wytworzone sztucznie, chirurgiczne połączenie układu pokarmowego lub układu moczowego ze skórą brzucha. Połączenie to pozwala na wydalanie kału i moczu osobom, które z różnych przyczyn nie są w stanie wydalać ich naturalnie. Dzięki zastosowaniu stomii chorzy mogą funkcjonować w społeczeństwie i realizować podstawowe procesy fizjologiczne. Dla kogo worek stomijny? Stomia stosowana jest u pacjentów z różnymi schorzeniami. Najczęściej są to schorzenia związane z nowotworami, wadami wrodzonymi lub urazami. Zwykle jest to rozwiązanie stałe, jednak wykonuje się je również dla odbarczenia chorych części jelita i wówczas wykonuje się stomie czasową. Po zakończeniu leczenia przywraca się naturalną pracę przewodu pokarmowego. Jak często zmieniać worek stomijny? Częstotliwość zmiany worka stomijnego zależna jest między innymi od jego typu. Istnieją stomie jednoczęściowe, w których na powłoki wyprowadzany jest przekrój jednego odcinka jelita Takie worki jednoczęściowe zmienia się codziennie po napełnieniu. Worki dwuczęściowe to takie, w których wyprowadzeniu podlega fałd utworzony z całej pętli jelita oraz na zewnątrz widoczne są dwa otwory. Worki dwuczęściowe wymieniać powinno się co 3-4 dni, w zależności od potrzeb. Użytkowanie stomii wymaga odpowiedniej pielęgnacji i higieny. Worki powinny być wymieniane kiedy występuje taka potrzeba, okolice dobrze dezynfekowane, zachowana powinna być odpowiednia higiena. Oczywiście równie ważna jest stała opieka lekarska. Opieką nad takimi pacjentami zajmują się specjalne poradnie stomijne, w których zazwyczaj dyżurują lekarze chirurdzy oraz pielęgniarki. Ważne są przede wszystkie regularne badania i kontrole a w wypadku nagłych problemów konsultacja specjalistyczna właśnie w takiej poradni. Worki stomijne to nadal rozwiązanie dość wstydliwe dla pacjentów, pozwala ono jednak zachować prawidłową pracę układu pokarmowego i wydalać z organizmu kał oraz mocz. To podstawowe funkcje fizjologiczne, które dzięki stomii są u pacjentów zachowane. Zobacz także : Stomia, a stosowanie odpowiedniej diety – co i kiedy jeść? Stomia – kiedy zbieg, powikłania i właściwa higiena i pielęgnacja Stomia i co dalej ? E-zlecenie – Jak zrealizować nowy wniosek ? Wybieramy pieluchomajtki dla dorosłych. Witam, osoby z kolostomią przeważnie oddają 1-3 stolców dziennie, osoba z ileostomią wydala stolec praktycznie stale w postaci płynnej lub półpłynnej w objętości ok. 200-1000 ml dziennie. Częstość wypróżnień u osób z kolonoskopią i bez stomii może wahać się od 2-3 dziennie do 2-3 tygodniowo i jest to uznawane za normę, ilość wypróżnień jest inna dla każdego z nas. Przyczyny braku stolca od strony żywieniowej mogą być bardzo różne od nieprawidłowo skomponowanej diety spowalniającej pasaż jelitowy po zaparcia. Dolegliwość ta dosyć często dotyka osób z kolostomią, natomiast w przypadku ileostomii nie występuje prawie nigdy. Ogóle zalecenia żywieniowe dla osób ze stomią zakładają dietę bogatą zawierająca owoce i warzywa (forma podania odpowiednia do rodzaju stomii, chorób współistniejących i stanu chorego), produkty bogate w pełnowartościowe białko (chude mięso, drób, jaj, nabiał), odpowiednią ilość węglowodanów w tym błonnika. Jeśli dieta jest odpowiednio zbilansowana, przyczyną może być zaparcie (objawami są nie tylko bóle brzucha ale też wzdęcia czy gazy). Do przyczyn zaparć u stomików należą: mała ilość wypijanych płynów, mała ilość ruchu, niektóre stosowane leki. Jeśli mamy do czynienia z zaparciem lub podejrzewamy jego wystąpienie, powinno się: - wzbogacić dietę w błonnik - zwiększyć ilość wypijanych płynów - wykonać proste nie obciążające ćwiczenia, czasem wystarczający jest sam spacer - włączyć do diety soki owocowe - po konsultacji z lekarzem użycie leków przeczyszczających lub czoków do stomii. Jeśli u stomika występuje zaparcie do lekarza należy się udać wtedy, gdy trwa ono długo (powyżej tygodnia) lub często się powtarza. Należy jednak pamiętać ze zaparcia u osób z ileostomią praktycznie nie występują wtedy należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Pozdrawiam

worek stomijny odkleja sie forum